نشانه شناسی اختلال اضطراب در مراجعه کنندگان به مراکز درمانی شهر تهران با تاکید بر فرهنگ ایران

اختلالات اضطرابی از شایع‏ترین اختلالات روان‏پزشکی در ایالات متحده و بسیاری از جمعیت‏های دیگری است که مورد مطالعه قرار گرفتند. در مطالعه ملی ابتلای همزمان گزارش است که از هر چهار نفر یکی واجد معیارهای تشخیصی لااقل یک اختلال اضطرابی است.اضطراب یکی از اختلالاتی است که از تنوع برخوردار است.نه تنها شیوه تأثیر پذیری افراد متغییر است بلکه آسیب پذیری افراد نیز به طرز شگفت آوری متغییر است که این تفاوت واضح وابسته به مولفه‏های متعددی نظیر تفاوت‏های زیستی، موقعیت‏های اجتماعی و برداشتی است که افراد از موقعیت‏ها دارند. موقعیت اجتماعی و زمینه فرهنگی و بوم‏شناسی نه تنها در نشانه‏های اختلال روانی تأثیر مستقیم دارد، بلکه در بروز و ابتلا به اختلال روانی سهم اساسی دارد.با توجه به نگاه رو به افزایشی که dsm به فرهنگ دارد و در هر تجدیدنظر آن شاهد اضافه شدن مطالبی در خصوص تأثیر فرهنگ و نگاه فرهنگی – اجتماعی به بیماریها هستیم.با توجه به این مسأله محقق بدنبال یافتن پاسخ به این پرسش است که نشانه‏های فرهنگی اضطراب در فرهنگ ایرانی کدامند؟ هدف اصلی پژوهش بررسی و شناسایی نشانگان اضطراب در بیماران مضطرب مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر تهران می باشد. در این تحقیق به منظوربررسی نشانه شناسی اضطراب در فرهنگ ایران تلاش شده است تا در قالب یک تحقیق توصیفی به هدف مورد نظر دست یابیم برای اجرای این تحقیق ابتدا مراکز درمانی از مناطق مختلف شهر تهران در نظر گرفته شد،سپس با تشخیص بالینی روانپزشک با مقیاس scl-90 و مجموعه ای از سوالات باز پاسخ به تحلیل علایم پرداخته و در نهایت با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی به تجزیه و تحلیل علایم پرداختیم. نتایج مشاهده شده از این تحقیق به اینصورت است. بروز اضطراب در بین ایرانیان بیشتر بصورت بروز روانی و هیجانی است. و بیشتر اضطراب هیجانی و ذهنی دارند تا اضطراب آشکار و بدنی. و در بیشتر ایرانیان اضطراب همراه باعلائم افسردگی از قبیل ناامیدی،احساس غمگینی و تنهایی،زود رنجی و گریه فراوان دیده می شود. فراموشی ، بحث و درگیری و بی اشتهایی از کمترین میزان فراوانی را در بین نشانه های رایج کسب کرده اند و دلخوری ، گریه زیاد ، احساس تنهایی ، احساس غمگینی ، و نا امیدی بیشترین میزان فراوانی را دارند.